Ameryka Łacińska, podobnie jak każdy inny kontynent na świecie, stoi w obliczu zanieczyszczenia powietrza. Niedawny raport Światowej Organizacji Zdrowia z 2014 r. na temat zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego (na zewnątrz) podaje średnie roczne dane liczbowe dla kilku miast w Ameryce Łacińskiej. Bez niespodzianki najgorsze scenariusze dotyczą Azji, choć niektóre miasta w Ameryce Łacińskiej również mają wysokie wskaźniki (patrz tabela po lewej).

Należy jednak uważnie rozważyć ranking WHO, zwłaszcza biorąc pod uwagę zastosowane metody pomiaru, można podważyć raport – na przykład w przypadku Limy peruwiańska EPA argumentuje, że dane WHO są nieprawidłowe, ponieważ próbki nie zostały pobrane w we właściwych miejscach (przeczytaj ten artykuł P. Estupinyi, aby uzyskać pełne opinie z kilku krajów). Właściwie z tego powodu publikujemy wyłącznie informacje w czasie rzeczywistym na temat projektu World Air Quality, ponieważ wierzymy, że dla obywatela świata ważne są nie tylko rankingi, ale także obecne warunki.

Patrząc wstecz na przyczynę zanieczyszczenia powietrza w Ameryce Łacińskiej, istnieje kilka wyjaśnień, a jednym z nich jest imponująca ilość pyłu przemieszczająca się z Sahary w stronę Amazonki, jak podaje NASA . Pozostałe powody są bardzo specyficzne dla każdego kraju. Na przykład w przypadku Santiago de Chile zarówno topografia uformowana przez Andy na wschodzie zapobiega późniejszemu rozprzestrzenianiu się zanieczyszczeń, jak i stały strumień powietrza z krążenia komórek Hadleya , który zapobiega ucieczce zanieczyszczeń w górę (tworząc warstwę inwersyjną ).

Nasi koledzy z Instytutu Czystego Powietrza oraz Rady Obrony Zasobów Narodowych (NRDC) stworzyli doskonałe podsumowania na temat jakości powietrza w Ameryce Łacińskiej. Ta z CAI nosi tytuł „ Jakość powietrza w Ameryce Łacińskiej: przegląd ” ( por español ), a ta z NRDC pozbywa się brudnych diesli w Ameryce Łacińskiej . Artykuł Pere Estupinyi z MIT również zawiera wiele wskazówek dla każdego kraju.

Wszystkie powyższe raporty potwierdzają nasze ustalenia dotyczące dostępności monitorowania jakości powietrza w Ameryce Łacińskiej, tj. że dane są dostępne przynajmniej dla tych 12 krajów: Meksyku, Brazylii, Kolumbii, Chile, Salwadoru, Gwatemali, Argentyny, Peru, Boliwii, Puerto Rico, Gujana Francuska i Ekwador.

Oto więcej szczegółów z naszego śledztwa:

• Uruguay: Odczyty jakości powietrza w Montevideo są dostępne w systemie ICaire , ale niestety nie w czasie rzeczywistym. Są one jednak udostępniane raz w tygodniu.
• Dominican Republic: Jakość powietrza powinna być dostępna dla Santo Domingo, ale System Informacji o Środowisku (Sistema de Informacion Ambiental) nie dostarcza żadnych informacji.
• Panama: Artykuł z la estrella de Panama wskazuje, że w Panamie znajduje się kilka stacji monitorujących. Brak jest jednak jednoznacznych informacji na temat zmierzonych danych z systemu Ministerio de Ambiente lub SINIA .
• Venezuela: No information is available from the , but this study on Caracas' Particule Matter concentration highlights that an existing monitoring network is (or was?) available.
• Paraguay: Sekretaria del Ambiente (SEAM) nie udostępnia danych online, ale projekt obejmujący Centro Mario Molina , UNEP i CONADERNA powinien, miejmy nadzieję, utorować drogę odpowiedniemu rozwiązaniu w zakresie standardów i monitorowania.
• Trinidad & Tongbao: No information, but this slide from the Environmental Management Authority shows that T&T is moving toward monitoring solution. (Note: T&T AQI is now available on our map, since 2018)
• French Guiana: Jako departament zamorski i region Francji, monitorowanie jakości powietrza jest obowiązkowe w ramach przepisów europejskich. Jednakże dostępne są jedynie dane dotyczące PM ₁₀ (z ora-guyane ).

Wracając do głównego tematu tego artykułu, czyli skal jakości powietrza stosowanych w Ameryce Łacińskiej, nie jest zaskoczeniem wspomnienie, że w każdym kraju obowiązuje inna skala, z różnymi konwencjami dotyczącymi kolorów, wartości granicznych stężeń i nazewnictwa. Jednakże z wyjątkiem Brazylii, która stosuje nieco bardziej zwartą skalę AQI, tj. z punktami przerwania określonymi na 40, 80, 120, 200 i 300 zamiast 50 100, 200, 300 i 500, skale są mniej więcej takie same w poziomach ustawień od dobrych – niezdrowych – i niebezpieczne punkty przerwania. I to właśnie ma największe znaczenie, ponieważ to właśnie te trzy punkty przerwania będą wykorzystywane przez naszego obywatela przy podejmowaniu decyzji o aktywności na świeżym powietrzu.

Historycznie rzecz biorąc, w projekcie Światowego Indeksu Jakości Powietrza do raportowania jakości powietrza na całym świecie w czasie rzeczywistym stosowano standard amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (EPA). Ale na podstawie tej analizy czasami nie ma to sensu. Na przykład dla miasta Monterrey w Nuovo Leon w Meksyku obecnie bezpośrednio raportujemy AQI przy użyciu standardu IMECA, biorąc pod uwagę, że IMECA PM ₁₀ jest w rzeczywistości bardziej rygorystyczny niż standard US EPA PM ₁₀ . Można to sprawdzić samodzielnie na poniższych wykresach.

Na szczęście ten artykuł to tylko migawka z monitorowania i skal jakości powietrza z maja 2015 r. Sytuacja się zmienia i ewoluuje, a niektóre kraje, dla których dane nie są dostępne, zaczną monitorować swoje środowisko. Tym samym skala zostanie zaktualizowana, przynajmniej zgodnie ze stopniowymi wytycznymi WHO. Ale najważniejsze jest to, że każdy kraj zachowuje swoją własną tożsamość: tym, co czyni nasz świat pięknym, jest jego różnorodność i zaczynamy wierzyć, że posiadanie tylko jednej, unikalnej skali może nie być właściwym rozwiązaniem. Ale to coś, o czym napiszę więcej wkrótce.

Porównanie skal jakości powietrza (dla PM2,5 i PM10) - do wykorzystania do odczytów w czasie rzeczywistym (np. na podstawie 24-godzinnej ekspozycji):

Nazewnictwo i kolory stosowane w różnych krajach przedstawiono w poniższej tabeli:

Odniesienia do standardów zastosowanych w tym raporcie można znaleźć w poniższej tabeli: